«پیروزی ناپایدار؟؟»
******
پس از ده شبانه روز پر التهاب و مملو از اضطراب؛ سرانجام با رسیدن نیروهای مقاومت، اردو و پلیس ملی و هماهنگی عالی نیروها، عملیات پاکسازی آغاز گردید و عجیب اینجاست که خفاشان شب پرست تروریست، پس از چن روز اشغال مناطقی از اتقول و ناوه گری بدون کمترین مقاومت راه گریز را در پیش گرفتند و طرح آزاد سازی این ناوه با کمترین هزینه و بدون کمترین تلفات حاصل آمد! انگار که تروریستان خونریز انتظار همین زمان را کشیده باشند که به راحتی مناطق اشغالی را رها نمایند و تحویل اردوی ملی دهند!؟؟.
****
با درود و هزاران سلام به ارواح پاک شهدایی مقاومت از ارزگان تا مالستان و تا جاغوری؛ بخصوص شهدایی فداکار «خطه قهرمان پرور اوتقول» و شهدای قهرمان منطقه داوود و به امید سلامتی و بهبودی عاجل زخمی های این فاجعه خونین و با آرزوی آزادی عاجل اسیران و گروگان های این حادثه تلخ و تاریک؛ به نظر میرسد این پیروزی خیلی نمی تواند امید دهنده، خوشحال کننده و پایدار باشد؛ مگر اینکه باور کنیم تروریستان پس از تجدید قوا باردیگر حملات خونین خویش را از سرنخواهند گرفت! مگر اینکه اطمینان یابیم که دیگر چنین فاجعه ی تلخ و تاریک تکرار نخواهد شد و یقین داشته باشیم که ما به یک «پیروزی پایدار» دست یافته ایم.
****
اکنون شاید مهمترین پرسش این باشد که «پیروزی پایدار» چگونه میتواند حاصل آید؟ میتوان گفت: «پیروزی پایدار» وابستگی تام و تمام به حصول «امنیت پایدار» دارد؛ به خوبی پیداست که اکنون تنها فقط یک «پیروزی ناپایدار»و اندک «امنیت نسبی» حاصل آمده که یقینا ناپایدار و نامطمئن خواهد بود! چون نمیدانیم که تا کی تروریستان از حملات بعدی و خلق فجایع مشابه دست خواهند کشید؟ اردو و پلیس ملی تا کی از مرزهای جاغوری محافظت خواهند کرد؟ نیروهای اعزامی تا کی میتوانند در مرزهای جاغوری باقی مانند؟ آیا دولت، وزارت دفاع و اردوی ملی واقعا اراده سرکوب تروریستان را، در لانه های شان در اطراف جاغوری دارند؟ آیا…؟؟؟؟
****
پاسخ ها روشن، آشکار و بدیهی است، همانگونه که این نخستین حمله تروریستان به مناطق امن هزارستان و جاغوری نبوده، یقینا آخرین نیز نخواهد بود! از دیگر سو، با توجه با اوضاع بد دولت و درگیری مداوم در مناطق مختلف کشور، قطعات محدود مدافع کنونی نیز برای دراز مدت در این دیار باقی نخواهند ماند! پس چه باید کرد؟
گویند: شری برخیزد که خیر ما باشد! این فاجعه گرچه پیامدهای تلخی از تلفات، زخمی ها، کشتار و آوارگی را درپی داشت؛ اما بدون شک نوعی خیر برای تمام هزارستان و مردم جاغوری نیز بدنبال داشته که با یک «خاوپرنگ» و یا «تکانه ای» خونین از خواب خرگوشی بیدار گشتند و دریافتند که زندگی شان تا چه پایه متزلزل و امنیت شان تا چه اندازه «ناپایدار» بوده اند! دریافتند که پول های بی تول«آلووو»، زندگی تجملاتی، تشریفات میلیونی، موتر های آخرین سیستم کانتنیری، خوشی های زودگذر همه و همه تا چه اندازه «حبابی» بوده اند!؟؟
********
پس باید از چالش های تلخ به وجود آمده، حداکثر بهره برداری نمود:
1- باید با رای زنی ها مداوم، دولت را مجبور نمود که تنها به فراری دادن تروریستان اکتفا نکنند، بلکه باید سرکوب و پاکسازی ایشان، تا نابودی کامل لانه های تروریستان در اطراف جاغوری ادامه یابد.
2- باید به صورت عاجل پلان ولایت شدن جاغوری عملی گردد، تا از این راستا هزینه و بودجه امنیتی یک ولایت به این منطقه اختصاص و مشکلات امنیتی جاغوری حل گردد.
3- باید «قول اردو» امنیتی مناطق مرکزی فورا و عاجل اجرایی گردد، تا بتوانند از تمام مرزهای هزارستان پاسداری نموده و از خلق چنین فجایعی جلوگیری نمایند.
4- باید فورا سلاح و امکانات پیشرفته نظامی برای نیروهای مقاومت مردمی توزیع گردد و این نیروهای تحت عنوان «نیروهای مقاومت محلی» رسما سازماندهی گردند تا بتوانند زیر نظارت وزارت دفاع، از مرزهای مناطق خود در برابر تجاوزها، دفاع نمایند.
5- تا عملی شدن طرح های کلان و دراز مدت امنیتی فوق، باید تعدادی محدودی از قطعات اردوی ملی در مرزها و مناطق آسیب زا همچنان باقی بمانند تا از بروز حوادث تلخ مشابه جلوگیری به عمل آید.
5- باید زمینه های سریع بازگشت بی جا شدگان به مناطق تخلیه شده فراهم آید، تا از یک سو حضور گرم مردم باعث دلگرمی نیروهای مقاومت و مدافعان اردوی ملی گردند و از سوی دیگر زمینه های یأس و ناامیدی کامل دشمن فراهم آید.
*****
در حال حاضر تنها راه عملی، درست، فوری و اطمینان بخش همانا مسلح نمودن نیروهای مقاومت مردمی با سلاح و امکانات پیشرفته نظامی و استقرار ایشان در مرزهای هزارستان و مناطق آسیب زا و پیره داری و پاسداری منظم ایشان از مرزها خواهد بود. برای تحقق این خواسته های مشروع و قانونی؛ عزم کلان و خستگی ناپذیر همگانی لازم است؛ در غیر آن، پس از چن روز قطعات مهمان منطقه را ترک نموده و مردم بی دفاع را دیگرباره به حال خود رها خواهند کرد!؟ مسلما «همان آش است و همان کاسه!؟» یقینا تروریستان با رفع خستگی و تجدید قوا جری تر و بی رحم تر از پیش ظاهر خواهند گشت و خدای ناخواسته فجایع تلخ تر و تاریک تر دیگری در راه خواهد بود و…!؟؟
******
م، خرّمی
28 عقرب97
