مسله اصلی ولی فراموش شده

نقد سازنده از دکتر جعفر رسولی:
هزاره ها روزی فاتح جهان بودند امروز آسیب پذیر ترین مردم در جهان است. چرا چنین شد؟
آن روز امنیت را هر فرد خود تامین می کرد. بچه همان که چشم باز می کرد و شروع به راه رفتن می نمود؛ والدین به او دفاع از خود؛ حمله به دشمن را آموزش می دادند. تمام مردان مغلول سن 16 الی 60 ساله آماده نبرد بودند. با هزینه ی فامیل اسلحه تهیه می کردند و آموزش رزمی می دیدند.
جهان خیلی تغییر کرده است اما “امنیت ” همچنان اولویت اول باقی ماند. شما به آمریکا امروز نگاه کنید. امنیت بحث اول است. هزینه های امنیتی مقدم بر امور صحی و معارف است. مردم آمریکا حتی به پلیس خود که کاملا مسلط می باشد و قدتمند است؛ اعتماد ندارند. شخصاً، در خانه های خود چند میل سلاح نگه داری می کنند. در یک پارکینگ، یک متجاوز بسوی دختر جوان با جرئت که متجاوزان در تهران و کابل دارند؛ رفته نمی تواند. دختر آمریکا یی در موتر خود اسلحه دارد و به آسانی متجاوز به خود را می کشد.
شما به کوچی ها نگاه کنید آنها در زندگی اولویت امنیت خویش را می فهمند. همواره آماده دفاع از امنیت خود هستند. کسی به ندرت به کوچی تجاوز می کند. کوچی مسلح است و متجاوز را می کشد.
لذا، روشن می گردد امنیت ربط به زندگی توسعه یافته و توسعه نیافته ندارد. امنیت همان گونه که برای مغول ها در 800 سال قبل مساله اصلی بود؛ برای آمریکایی قرن 21 مساله اصلی است.
مشکل هزاره ها فکری است. این مردم جوانان جنگجو و دلیر کم ندارند. هزاره ها زمانی گرفتار ضعف و ناتوانی گردید که امور معنی و یا مذهبی شان مقدم بر امور امنیتی گردید. این مردم در محرم خیلی خرچ می کنند ولی برای امنیت خود نه.
باید رُک حرف زد: برادر! آمریکا با طالبان مذاکره می کنند. آن مذاکره برای تو نیست. برای خودشان است. تو! به فکر خود باش. امنیت شخص خود، فامیل خود، منطقه ی خود را تعهد کن. اگر نمی کنی، اسارت و تباهی را انتظار داشته باش.