کار سرک در غرب جاغوری!
بنی ادم اعضا یکدیگرند – که درافرینش زیک گوهرند.
چوعضو به درد اورد روزگار – دیگر عضو ها را نماند قرار.
بقیه اشعار ان شاعر بزرگ سعدی شیرازی را شما بخوانید و بنویسید.
درغم محنت دیگران معنایش این است که هر کس هر کاری در ان راستا از دست اش برمی اید انجام میدهند . ویا لازم نیست حتما دست به جیب شود. گاهی یاد اوری از یک سفر وخواطره ای ازان، تاثیر گذار تر از دست به جیب شدن است. می خواهم بگویم کار جمعی نیازمندی به همکاری همه جانبه، در همه ای زمینه ها است .
ضمن تشکر وسپاس ازدوست دیرنه جناب اقای اخلاصی. ایشان به کمک کمپاین کارسرک غرب جاغوری شتافته، وچشم داشت های خود را به رشته ای تحریر در اورده، که جذاب ودلنشین است. این شما واین مشاهدات این دوست، دوست داشتنی ام جناب اقای اخلاصی عزیز.
اگر هر کسی برای اولین‌بار قدم به این مسیر بگذارد، ممکن است هزار بار توبه کند که چرا از چنین مسیری آمده است! زیرا، از یک طرف، این مسیر بسیار خشن، صعب‌العبور و پوشیده از کوه‌ها، دره‌ها، سنگلاخ‌ها و دارای شیب‌های بسیار تُند و خشن است و از طرف دیگر، صدای عرّش آب زیاد که از میان دره‌های شیب‌دار با سرعت فراوان عبور می‌کند و مدام در میان کوه‌ها و دره‌ها انعکاس می‌یابد، آن به آن مو را بر بدن فرد تازه وارد سیخ می‌کند و ترس و وحشت را بر جانش می‌ریزد. امّا، وقتی با زیبایی‌ها و طبیعت ناب این مناطق خو بگیرد، کاملاً مجذوب و شیفته آن می‌شود.
من درسال 1385 ازاین مسیر برگشتم. این مسیر از منطقه هیچه، غوغه، تنگی و دو آبی رسیده شروع و به سمت جاغ، خیرو امتداد می‌یابد. در این مناطق با آنکه هموار نیست و آن‌چنان زمین برای زراعت و کشاورزی وجود ندارد؛ ولی بازهم جمعیت زیادی ساکن هستند و در مجموع توانسته‌اند با تلاشها و زحمات فراوان این مناطق را آباد کنند و به زندگی خودشان ادامه دهند.
سال‌هاست که در طول مسیری که این مناطق پوشش می‌دهد، سرک کار می‌شود و مردمی که با طبیعت این مناطق خو گرفته‌اند از میان دره‌های خشن و شیب‌دار و تراق کوه‌ها سرک می‌کشند و این روزها نیز در پشته هیچه به سمت بابه کار سرک در جریان است. این سرک، غرب جاغوری را با عبور از شیرداغ هم چنین ارزگان وصل می‌کند و کسانی که بضاعت مالی دارند در این کار خیر اشتراک ورزند و با تشویق‌ها و کمک‌های مالی خودشان از مشکلات و سختی‌های مردمان این مناطق بکاهند.
احمد اخلاصی
