شهادت یک قهرمان
نزدیک یک ماه است که گروه طالبان با حملات شدید و پیاپی شان می کوشند تا سنگرهای دفاعی منطقه اوتقول و انگوری را شکسته و ولسوالی جاغوری را در تصرف خود بیاورند.
اگرچه طالبان از راههای مختلف تلاش کردند تا راه ورود خود را به ولسوالی جاغوری باز کنند؛ اما نیروهای قهرمان دفاعی و امنیتی مستقر در جاغوری و مردم دلیر و غیرتمند آن خطه، تمام قد در برابر دشمن ایستادند و از عزت، ناموس و خاک شان جانانه دفاع کردند.
در این مدت بیش از بیست حمله طالبان در دو استقامت تنگی اوتله و تنگی الغزار دفع شده و این گروه هر بار با دادن تلفات زیاد مجبور به عقب نشینی شدند. پس از شکست های پیاپی و مقاومت نیروهای امنیتی، دشمن مانند گذشته راه صلح و مذاکره را پیشنهاد کردند تا از این طریق سنگر مقاومت را تضعیف کرده و راه ورود به جاغوری را باز کنند؛ اما مردم متحدانه و با منطق قوی، دسیسه ها و توطیه های دشمن را خنثا کردند.
در یک هفته اخیر که دشمن قدرت عملیاتی خود را از دست داده بودند، توسط سلاح های ثقیله هاوان و موزاییل خانه های مسکونی اوتقول را هدف قرار می دادند که متأسفانه در اثر این حملات یک کودک و یک پیر مرد شهید و چند نفر زخمی شدند.
طالبان اکنون درک کرده اند که در جنگ جاغوری با بن بست مواجه شده اند و نمی توانند سنگرهای مقاومت را بشکنند؛ طالبان با حمله بر جاغوری تا اکنون جز شکست و تحمل خسارات و تلفات زیاد، هیچ چیزی نصیب شان نشده اند.
از اینرو طالبان که کاملا روحیه خود را باخته بودند، شب گذشته در برابر حملات نیروهای دفاعی و مردمی منطقه در تنگی الغزار تاب نیاوردند و مجبور به عقب نشینی و فرار شدند.
متأسفانه شب گذشته ما یکی از سرداران و عیاران سنگرهای دفاعی اوتقول را نیز از دست دادیم. “محمد جواد محسنی” از فرماندهان خیزش های
مردمی و یکی از با سابقه ترین سنگرداران منطقه بود که از دوران جهاد و مقاومت تا اکنون، همیشه در جبهه بوده و از مرز شرف و عزت مردم در هر شرایطی مردانه و شجاعانه دفاع کرده است. او در سال 1371 در برابر حملات دشمنان زبون بر منطقه اوتقول، شجاعت بی نظیری از خود نشان داد و در نهایت همراه با همرزمان دلیر و غیور دیگرش دشمنان را مفتضحانه شکست دادند و پیروزی و سرفرازی را برای مردم خود به ارمغان آوردند. او از کسانی بود که در جنگ 16 عقرب سال 1367 اوتقول تا آخرین لحظه در برابر دشمن سینه سپر کرد و از نخستین کسانی بود که برای احیای دوباره سنگرهای مقاومت به منطقه رفت و تا امروز با صداقت و شجاعت تمام از آب، خاک و خانه و کاشانه مردمش دفاع کرد. صدای زیکویک جواد، طنین بیداری و ترنم امید برای مردم منطقه بود. مدافعان دلیر از صدای زیکویک او روحیه می گرفتند و مردم با شنیدن سفیر گلوله هایش راحت و آرام می گرفتند. او تکیه گاه مطمین برای مردم در روز های سخت و دشوار بود.
با تأسف شب گذشته چراغ عمر این قهرمان میدان های رزم، خاموش شد و روح سرشار از عشقش به ملکوت اعلا پرواز کرد و نام و یادش ابدی و جاودانه شد.
دیشب محمد جواد محسنی با چند تن از نیروهایش می خواستند در خط مقدم جبهه در تنگی الغزار بروند. در مسیر راه موترش در تاریکی شب دچار حادثه می شود. در این حادثه ناگوار محمد جواد محسنی شهید و دو تن از همراهانش از ناحیه پا زخمی می شوند. روحت شاد قهرمان

حفظ الله ذکی